Land 1: Vietnam

Ik heb nu al twintig dagen beschreven in de dagverslagen. We zijn net per boot de grens Vietnam/Cambodja gepasseerd, dus het eerste land zit er voor ons alweer op. Aangezien we nog 2 uur op deze boot over de Mekong zitten, heb ik nog alle tijd om een verhaaltje te typen wat ik van Vietnam vond en hoe het reizen zelf ons tot nu toe bevalt.

We hebben van tevoren duidelijk uitgestippeld waar we heen wilden in Vietnam, en hoe lang we overal wilden blijven. Tot nu toe zijn we nog niemand tegengekomen die zo'n uitgebreid draaiboek hebben als wij. Sommigen wisten nog niets over Vietnam toen ze hier met het vliegtuig aankwamen. Dat zijn voornamelijk mensen die langer de tijd hebben, of minder landen op het programma hebben staan. 8 landen in 4 weken, zonder binnenlandse vluchten en álles willen zien zoals wij: dat is best een gehaast.

Tot nu toe lukt het 100% om op ons strakke schema te blijven, ook al heeft het soms wel wat moeite gekost. We hebben onszelf wel eens afgevraagd of het verstandiger zou zijn om iets te schrappen en ergens anders langer te blijven, zodat we energieker zouden zijn in plaats van hoe moe we nu soms uit een nachtbus stapten. Ik moet er direct bijzeggen: als we minder op stap zouden gaan zouden we soms ook energieker zijn geweest, maar stappen hoort er uiteraard ook bij.

Toen we na een lange reis (3 uur stop in Abu Dhabi en 8 uur stop in Bangkok) in Hanoi aankwamen, waren we erg onder de indruk van het verkeer. Zo chaotisch en druk. Miljoenen scooters en miljarden toeters. Nu zijn we hier twee week en zijn we er al een stuk meer aan gewend. Toch schrikken we nog wel eens als er een bus of vrachtwagen toeters, in plaats van een scootertje.

Hanoi was vooral chaotisch. De Temple of Literature was mooi, de straatbarbecue was leuk, maar de sfeer en de drukte maakten het niet tot onze favoriete plek. Na Hanoi zijn we naar Halong Bay geweest: schitterend. Zeker de moeite. Wij hadden nog nooit zoiets gezien.

Na Halong Bay zijn we direct door gegaan naar Sapa. Hier hebben we voor het eerst scooters gehuurd. Dat kon hier perfect: de omgeving was super mooi en de wegen waren rustig. Sapa was echt prachtig. Ik ben heel blij dat we na lang twijfelen (ivm lange reistijd) hier toch heen zijn geweest.

Vanaf Sapa zijn we via Ninh Binh naar Hue gegaan. In Ninh Binh zijn we alleen overdag gebleven en hier hebben we het bekende boottochtje in Tam Coc gedaan. Heel bijzonder, maar het grauwe weer maakte het wel een stuk minder mooi.

In Hue hebben we de verboden stad bezocht. Wel mooi, maar niet heel bijzonder. Daarna zijn we op stap geweest en hebben we verder weinig van de stad gezien.

Na Hue zijn we doorgereisd naar Hoi An. Dit vinden wij de leukste stad waar we zijn geweest. Andere backpackers zijn ook allemaal erg enthousiast over Hoi An. We zijn een paar keer op stap geweest en hebben maatpakken laten maken. Het is een gezellig, mooi stadje. Wel toeristisch, maar niet op een vervelende manier.

Op dit moment hadden we bijna alleen maar nachtbussen en stapavonden achter elkaar gehad, dus in deze periode waren we soms erg vermoeid. Toch hebben we het leuk, positief met elkaar volgehouden, zonder echte ergernissen of ruzies. Misschien mede omdat het reizen ons alledrie goed bevalt en we zulke leuke dingen doen de hele dagen door. De mooie, nieuwe plekken geven ons vaak nieuwe energie.

Vanaf Hoi An zijn we naar Nha Trangh gegaan. Hier zijn we 1 dag naar een waterpark geweest en hebben we 1 dag een snorkelexcursie gedaan. Leuk en mooi allebei.

Na het snorkelen direct in de bus naar Dalat. De volgende ochtend van 7 tot 11 een canyoningtour met abseilen door watervallen en springen van 11 meter hoge rotsen. Daarna direct weer door naar Mui Ne. Daar serieus op stap geweest en de volgende middag op een jeepexcursie naar de bijzondere witte en rode zandduinen. Jordy en ik hebben nog even op een quad gereden, maar die was meer dood dan levend. Uiteindelijk 2/3e van het geld terug gekregen en voor €1,67 p/p quad gereden.

Daarna door naar Saigon. Deze stad leek de eerste dag vooral heel luxe en sjiek, maar de tweede dag zagen we dat ook deze stad zijn minder sjieke gedeelte heeft. Wel een groot voordeel t.o.v. Hanoi is dat er veel minder getoeterd wordt.

Vooral in het begin (maar later nog steeds wel) vonden we het moeilijk om dingen op waarde in te schatten. Dat maakte het afdingen ook lastig. We worden er gelukkig wel steeds beter in.

De mensen in Vietnam zijn over het algemeen vriendelijk. Denk ik. Toch zit hier helaas vaak een dikke commerciële schil over. In ieder geval op de plekken waar wij zijn geweest. In Sapa zijn de tourguides niet van je af te slaan, en in Saigon worden je iedere 2 meter 26 motobike taxi's aangeboden. Als je een marktje overloopt wordt er ook altijd van alle kanten naar je geroepen. In de plaatsen waar wij zijn geweest kreeg ik vaak t gevoel dat mensen ons als wandelende portemonnee zagen. Dat is jammer, maar gelukkig hebben we ook aardige, oprechte Vietnamezen meegemaakt zonder commerciële bijbedoelingen.

De dingen die we hebben gezien en gedaan waren allemaal super tof en mooi, maar ze waren wel allemaal redelijk toeristisch. Echt puur en authentiek was t niet allemaal meer. Dat vind ik wel eens jammer. Ik vraag me dan wel eens af hoe Vietnam 10 jaar geleden was. Om die reden kijk ik ook wel een beetje uit naar Laos. Vooral het onderste gedeelte wordt, denken wij, verschrikkelijk. Hobbelige bussen over slechte wegen, in the middle of nowhere. Tenminste. Dat hoop ik. Om ook nog echt in the middle of nowhere te komen. Plekken die iets minder ontdekt zijn, en dagen die iets minder uitgestippeld zijn.

Dat het allemaal redelijk uitgestippeld is, zorgt er ook voor dat veel mensen dezelfde route volgen. Is ook wel weer leuk: als je in Saigon je Britse roomie Paul van Hoi An weer tegen het lijf loopt.

Positief punt (een van de vele eigenlijk, ik hoop niet dat ik negatief lijk over Vietnam) zijn de Vietnamese biertjes. Die smaakten zonder uitzondering goed. De getapte (?) 10 cent biertjes in Hoi An waren wel wat snel dood, maar de gewone biertjes uit fles (Saigon, 333, Tiger, Hauda) waren allemaal prima.

Het eten in Vietnam kan ik ook heel kort over zijn: super! Wij hebben uit zelfbescherming weinig van de straat gegeten, maar in restaurantjes etc eet je (bijna) overal erg lekker en goedkoop. Het Europese en Mexicaanse eten is vaak wel iets minder, dus maar zoveel mogelijk rijst en noodles eten!

Ondanks onze voorzichtigheid met eten zijn we alledrie wel eens een beetje buikziekig geweest helaas, waarvan ik Nick zijn avontuur (met zijn goedkeuring) uitgebreid heb beschreven in één van de verslagen.

Ik hoop dat het niet erger wordt dan we tot nu toe hebben gehad. Ik heb me op de heenweg in het vliegtuig één moment verschrikkelijk beroerd gevoeld, en gisterochtend tijdens de Mekong tour. Dat zijn de enige momenten dat ik mijn eigen bedje en huis heb gemist. Voor de rest voel ik me meer dan prima, en kijk ik uit verschrikkelijk uit naar de komende 7 weken!