Dag 1, 2, 3: A'dam - Abu Dhabi - Bangkok - Hanoi
Blijf op de hoogte en volg Michiel
03 Juli 2014 | Vietnam, Xóm Pho
Op donderdag 3 juli vertrokken we om 22u vanaf Schiphol. Aan boord konden we ons vermaken met films, series en Nintendo spelletjes dus wij zagen het helemaal zitten. Al snel kregen we een menukaart waar de lekkerste gerechten op stonden. Niet veel later kregen we, zonder gekozen te hebben, ons gerecht al geserveerd. Oja, was ook zo: we hadden bij het boeken van de tickets een special meal aangevraagd: vegetarische shizzle. Doei kip met rode curry, wat op de standaard kaart stond..
Online een (special) meal invullen, terwijl er eigenlijk niets ingevuld hoefde te worden: onnozelheid 1.
Na 6,5 uur vliegen hadden we een tussenlanding in Abu Dhabi. Daar moesten we 3 uur en 3 kwartier wachten. Op het vliegveld gingen we op zoek naar WiFi om antwoord te vinden op de vraag die we onszelf in het vliegtuig stelden: is Abu Dhabi hetzelfde als Dubai? We hebben namelijk weken tegen iedereen lopen zeggen dat we via Dubai vliegen en dat we de terugweg een dagje (14 uur) in Dubai zouden blijven. We hebben opgezocht of we makkelijk de stad in konden vanaf Dubai AirPort, en pas onderweg begonnen we ons af te vragen of Dubai inderdaad Abu Dhabi is. Jordy heeft dit ooit in een fantasierijke bui gezegd en daarna zijn we er blind vanuit gegaan. Voor degene van jullie die nog ondanks de hints nog steeds in spanning zijn: het is niet hetzelfde. Daar vanuit gaan, (of "luisteren naar Jordy"): onnozelheid 2.
Afijn. Dat zijn zorgen voor over 2 maanden. Na een uurtje slaap in een luxe lounge zijn we weer naar het vliegveld gegaan en zijn we in 6,5 uur naar Bangkok gevlogen. Inmiddels hadden we optimaal gebruik gemaakt van de luxe van onze vlucht door 2 rum cola als slaapmutsjes te drinken. Geserveerd met zoutjes en een servetje: dikke prima. De 50/50 rum/cola verhouding: een keer wat anders.
Tegen 20 uur plaatselijke tijd kwamen we aan op vliegveld Bangkok. De volgende ochtend om half 7 vlogen we door naar Hanoi vanaf het andere vliegveld. Op het vliegveld zijn we in een willekeurige gratis bus gestapt, omdat niemand ons in t Engels kon vertellen welke bus we moesten hebben. Toen we doorhadden dat dit niet goed ging zijn we op een soort busstation uitgestapt. Daarna zijn we zonder Thais geld in een bus richting het centrum (?) gestapt. Na een lang en moeizaam Engels-Thais gesprek met de chauffeur z'n assistent dachten we dat we het voor elkaar hadden: een gratis busritje naar het centrum, maar helaas: halverwege de busrit werden we er in een ongure buurt uitgezet. Zonder Thais geld in een bus stappen: onnozelheid 3.
Vanaf de plek waar we bus uit zijn gezet hebben we een tuktuk genomen via de Exchange office naar de backpackerswijk. Dit was behoorlijk ver rijden. Niet overdreven veilig (met 3 mensen en 6 tassen achterin een klein, open bakkie) en voor Aziatische begrippen blijkbaar ook redelijk duur. Wennen aan valuta, inschatten wat iets waard is en afdingen is nog even wennen. Hebben we ook nog wel even de tijd voor.
Toen we uiteindelijk het centrum hadden bereikt hebben we onszelf beloond met een biertje. Tje? Er werd een fles van 0,63 liter voor onze neus gezet, maar dat weerhield ons er niet van om er bij verschillende barretjes nog een paar te drinken. In de rust van Brazilië - Colombia hebben we een taxi naar het vliegveld genomen. Dit was een super leuke taxi rit met een hele grappige chauffeur. Op het vliegveld en in het vliegtuig hebben we liggen slapen. Nick en Michiel hebben de landing niet eens gemerkt. Eenmaal goed wakker hebben we onze bagage gehaald en de visa geregeld. Vervolgens hebben we een uur in de taxi gezeten vanaf het vliegveld naar het Little Hanoi hostel. Wat een georganiseerde chaos is het verkeer. De taxi chauffeur stond overigens keurig met een bordje in de hand op ons te wachten op het vliegveld: goed geregeld Nick.
Het was bewolkt, maar met ruim 30 graden toch warm en zweten. Ook als je niets deed.
In het Little Hanoi hostel wachtten Suzan en Mathias (nicht van Nick en Jordy met haar vriend) ons op. Nadat wij op hun kamer (onze kamer was nog niet klaar) hadden gedoucht en omgekleed zijn we een wandeling gaan maken door de stad. We hebben de eerste noodles gegeten en daarna terug gegaan naar het hostel. Na een paar uurtjes slapen zijn we naar de 24/7 sportsbar Puku geweest. Daar hebben we lekker gegeten en de wedstrijden België - Argentinië en Nederland - Costa Rica gekeken. Deze begonnen om 11u 's avonds en 3 uur 's nachts. Na de reguliere speeltijd van Nederland gingen Mathias en Suzan terug naar het hotel. Wij hebben uiteindelijk de terechte overwinning gevierd met de Vietnamese bar medewerkers en we zijn om 6 uur 's ochtends, na de nodige biertjes, door een rustig Hanoi teruggelopen naar het hostel. Een verschrikkelijke lange dag, met een verschrikkelijk lang verslag. Een paar onnozelheden, maar vooral al verschrikkelijk veel plezier (ook om de onnozelheden). En voor nu: eindelijk een beetje serieuze nachtrust!
Online een (special) meal invullen, terwijl er eigenlijk niets ingevuld hoefde te worden: onnozelheid 1.
Na 6,5 uur vliegen hadden we een tussenlanding in Abu Dhabi. Daar moesten we 3 uur en 3 kwartier wachten. Op het vliegveld gingen we op zoek naar WiFi om antwoord te vinden op de vraag die we onszelf in het vliegtuig stelden: is Abu Dhabi hetzelfde als Dubai? We hebben namelijk weken tegen iedereen lopen zeggen dat we via Dubai vliegen en dat we de terugweg een dagje (14 uur) in Dubai zouden blijven. We hebben opgezocht of we makkelijk de stad in konden vanaf Dubai AirPort, en pas onderweg begonnen we ons af te vragen of Dubai inderdaad Abu Dhabi is. Jordy heeft dit ooit in een fantasierijke bui gezegd en daarna zijn we er blind vanuit gegaan. Voor degene van jullie die nog ondanks de hints nog steeds in spanning zijn: het is niet hetzelfde. Daar vanuit gaan, (of "luisteren naar Jordy"): onnozelheid 2.
Afijn. Dat zijn zorgen voor over 2 maanden. Na een uurtje slaap in een luxe lounge zijn we weer naar het vliegveld gegaan en zijn we in 6,5 uur naar Bangkok gevlogen. Inmiddels hadden we optimaal gebruik gemaakt van de luxe van onze vlucht door 2 rum cola als slaapmutsjes te drinken. Geserveerd met zoutjes en een servetje: dikke prima. De 50/50 rum/cola verhouding: een keer wat anders.
Tegen 20 uur plaatselijke tijd kwamen we aan op vliegveld Bangkok. De volgende ochtend om half 7 vlogen we door naar Hanoi vanaf het andere vliegveld. Op het vliegveld zijn we in een willekeurige gratis bus gestapt, omdat niemand ons in t Engels kon vertellen welke bus we moesten hebben. Toen we doorhadden dat dit niet goed ging zijn we op een soort busstation uitgestapt. Daarna zijn we zonder Thais geld in een bus richting het centrum (?) gestapt. Na een lang en moeizaam Engels-Thais gesprek met de chauffeur z'n assistent dachten we dat we het voor elkaar hadden: een gratis busritje naar het centrum, maar helaas: halverwege de busrit werden we er in een ongure buurt uitgezet. Zonder Thais geld in een bus stappen: onnozelheid 3.
Vanaf de plek waar we bus uit zijn gezet hebben we een tuktuk genomen via de Exchange office naar de backpackerswijk. Dit was behoorlijk ver rijden. Niet overdreven veilig (met 3 mensen en 6 tassen achterin een klein, open bakkie) en voor Aziatische begrippen blijkbaar ook redelijk duur. Wennen aan valuta, inschatten wat iets waard is en afdingen is nog even wennen. Hebben we ook nog wel even de tijd voor.
Toen we uiteindelijk het centrum hadden bereikt hebben we onszelf beloond met een biertje. Tje? Er werd een fles van 0,63 liter voor onze neus gezet, maar dat weerhield ons er niet van om er bij verschillende barretjes nog een paar te drinken. In de rust van Brazilië - Colombia hebben we een taxi naar het vliegveld genomen. Dit was een super leuke taxi rit met een hele grappige chauffeur. Op het vliegveld en in het vliegtuig hebben we liggen slapen. Nick en Michiel hebben de landing niet eens gemerkt. Eenmaal goed wakker hebben we onze bagage gehaald en de visa geregeld. Vervolgens hebben we een uur in de taxi gezeten vanaf het vliegveld naar het Little Hanoi hostel. Wat een georganiseerde chaos is het verkeer. De taxi chauffeur stond overigens keurig met een bordje in de hand op ons te wachten op het vliegveld: goed geregeld Nick.
Het was bewolkt, maar met ruim 30 graden toch warm en zweten. Ook als je niets deed.
In het Little Hanoi hostel wachtten Suzan en Mathias (nicht van Nick en Jordy met haar vriend) ons op. Nadat wij op hun kamer (onze kamer was nog niet klaar) hadden gedoucht en omgekleed zijn we een wandeling gaan maken door de stad. We hebben de eerste noodles gegeten en daarna terug gegaan naar het hostel. Na een paar uurtjes slapen zijn we naar de 24/7 sportsbar Puku geweest. Daar hebben we lekker gegeten en de wedstrijden België - Argentinië en Nederland - Costa Rica gekeken. Deze begonnen om 11u 's avonds en 3 uur 's nachts. Na de reguliere speeltijd van Nederland gingen Mathias en Suzan terug naar het hotel. Wij hebben uiteindelijk de terechte overwinning gevierd met de Vietnamese bar medewerkers en we zijn om 6 uur 's ochtends, na de nodige biertjes, door een rustig Hanoi teruggelopen naar het hostel. Een verschrikkelijke lange dag, met een verschrikkelijk lang verslag. Een paar onnozelheden, maar vooral al verschrikkelijk veel plezier (ook om de onnozelheden). En voor nu: eindelijk een beetje serieuze nachtrust!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
