Dag 7: Sapa (1)

We hebben uiteraard weer niet overdreven veel geslapen. Om half 7 stapten we met gezond ochtendchagrijn uit de bus. Zoals Mathias en Suzan hadden voorspeld werden we direct omsingeld door locals die tours, armbandjes etc. willen verkopen. Heel fijn op de vroege ochtend. Ze blijven het hele dorp achter je aan lopen. Zelfs als je overdreven opvallend slalomt om ze af te schudden.

We zijn onder begeleiding van Giang naar het Sapa Hostel gelopen. De rest van de localvrouwtjes is onderweg afgehaakt. Van Giang hebben we gratis armbandjes gekregen en we hebben afgesproken dat we haar zouden bellen als we morgen een tour met haar wilden doen. Niet slecht, aangezien we het nog steeds lastig vinden om nee te zeggen. Zeker na een lang gesprek, of als iemand ons ergens mee helpt.

Bij het hostel hebben we ons geïnstalleerd, opgefrist, gevraagd bustickets te bestellen en vervolgens hebben we scooters gehuurd. We hebben gevraagd om 50cc scooters, maar ze hadden niets onder de 125cc. Motobikes dus. Wel automatisch geschakeld gelukkig.

Na een kort testritje zijn we direct op pad gegaan. In het begin was het druk op de weg, en omdat we ons nog niet helemaal comfortabel voelden op de motobike en tussen het drukke verkeer zijn we al vrij snel off road gegaan. Hier leerden we perfect met de motobike omgaan, want dit was direct de expert route. Dit was zelfs om te wandelen al moeilijk door grote stenen en beekjes water, en wij hebben een lang stuk met de motobike gedaan. Tot we uiterst vriendelijk terug werden gestuurd door een aantal locals.
Hetzelfde hobbelpad met zijn prachtige bruggetjes over de rivier weer terug gestuiterd tot we weer op t punt uitkwamen waar we de grote weg hadden verlaten. Op dit stuk hebben we wel gemerkt dat we de 125cc echt nodig hebben, om de heuvels omhoog te komen.

Een dik uur later, met een hele korte onderbreking ivm de eerste tropische regenbui, hebben we de eerste echte stop gemaakt om te ontbijten en wat te drinken. Eten bleek niet mogelijk dus bleef het bij een blikje cola (omgeven door locals met armbandjes) en een wandeling naar een waterval (omgeven met localkinderen met armbandjes). De drinkenlocals hadden ons verteld dat het 5 minuten lopen was. We kwamen ruim veertig minuten later doorweekt van het zweet weer boven. Toch is het ons gelukt om in al die tijd geen één armbandje te kopen.

Drie minuten voordat we boven waren schrok Jordy zich een Vietnamees hoedje. Hij heeft zijn sleutel aan zijn helm vast gemaakt (slim) en zijn helm vervolgens in zijn buddyseat gedaan, die automatisch in het slot valt (dom). Nadat het armbandjespeleton hem eerst 10 minuten heeft staan uitlachen hebben ze (betaald) voor ons naar de scooterverhuur gebeld: ze hadden een reservesleutel dus die zijn Nick en Michiel op gaan halen. Toen zij die kwartier later terug kwamen om Jordy te verlossen van het commerciële bergvolk, had Jordy heel trots twee armbandjes om zijn pols. Hij had er geen gekocht; hij had ze ingeruild voor zijn oranje Nederlands elftal armbandjes. De hele enclave wilde met hem ruilen, dus hij voelde zich even het populairste jongetje van de klas. Uiteindelijk heeft hij gekozen voor het jongste meisje en het oudste vrouwtje, en oh wat waren ze blij..

Toen dit allemaal achter de rug was zijn we doorgereden, nog steeds op zoek naar een ontbijtje. Uiteindelijk ergens gevraagd of we daar konden eten. Ze knikten ja en 5 minuten later kregen we een gerecht voorgeschoteld. Noodle soepje met rundvlees. Prima.

Daarna hebben we nog vele uren gereden, foto's gemaakt en op de kaart gekeken, want we konden de weg maar niet vinden. Daardoor zijn we wel op de mooiste plekken terecht gekomen.

Op den duur kwamen we in een klein dorpje uit. Hier reden we over een mooi, klein stuiterpaadje naar beneden. Jordy reed een stukje voor Nick en Michiel uit, om te filmen hoe zij het paadje naar beneden kwamen. Op het stukje dat ze gefilmd stopten ze maar net op tijd, anders waren ze via rotsachtige, steile helling het water ingereden. Daar was wel een prachtig plekje om te zwemmen en dat werd door de localkinderen dan ook volop gedaan. Zwemmen in koel water, in een stromende rivier onderaan een waterval. Echt super!

Toen Jordy en Michiel ook aanstalten maakten om te gaan zwemmen, gingen alle locals als een speer uit het water. Ze stonden ons met z'n allen verbaasd aan te kijken, en blijkbaar was het grappig dat wij daar gingen zwemmen. Toen ze aan het idee gewend waren kwamen een paar kleine kiddo's terug het water in. Terwijl Jordy en Michiel aan het zwemmen waren maakte Nick een paar foto's. De camera trok hun interesse. Ze reageerden erop alsof ze er nog nooit 1 hadden gezien. Toen we uiteindelijk alledrie een paar keer door de natuurlijke stroomversnellingen waren geweest gingen we weer uit het water. De locals waarschuwden ons dat het ging regenen en ze nodigden ons uit om bij hun huis te komen. Als we het goed hebben begrepen zelfs om te slapen.

Wij probeerden aan te geven dat wij snel weer richting Sapa gingen om voor de regen thuis te zijn. Ze hebben het vast niet begrepen.
We zijn het paadje weer omhoog gereden, het dorpje uit en richting Sapa. Nu maar gewoon de bordjes gevolgd om zo snel mogelijk in Sapa te komen ivm de regen en de zonsondergang.
We hebben veel gezien onderweg: kleine kindjes die aan het werk waren en (veel te) veel stenen op hun rug sjouwden. Veel schattige kleine hondjes en katjes die over straat liepen. Kippen en koeien overal en nergens over de weg. Een man met een levend wild zwijn achterop de scooter. Mensen die in de hitte old skool verschrikkelijk hard werkten aan een nieuwe weg, maar waarvan de meeste toch vriendelijk en vrolijk groetten; vaak uit zichzelf.

Het opdringerige was soms (heel) vervelend, maar we hebben vandaag vooral veel mooie en leuke dingen gezien. We brachten de scooters terug en gingen bij het hostel douchen.

De avond hebben we het maar niet over. Na t douchen zijn we ingekakt. We hebben nog een niet al te beste pizza gegeten bij de pizzeria (niet zelfgemaakte bodem en ook het beleg was niet super). Na het eten gebben we tevergeefs gezocht naar een sports bar. Uiteindelijk zijn we terug gelopen naar het hostel, zijn we gaan slapen en hebben we de wekker gezet voor Nederland - Argentinië.